Studeer ik verder of ga ik werken om mijn familie te ondersteunen?
“Ik bevond me in een lastige situatie. Terwijl mijn leeftijdsgenoten zich voorbereidden op verder studeren en enthousiast studiekeuzebeurzen bezochten, stond ik voor een moeilijk dilemma. Mijn laatste jaar in het ASO zat er bijna op en de druk om een beslissing te nemen over mijn toekomst woog zwaar op me. Aan de ene kant lonkten de mogelijkheden van hoger onderwijs, persoonlijke groei en een mooie carrière. Maar aan de andere kant stonden er veel obstakels in de weg, waardoor ik enkel meer ging twijfelen. Mijn netwerk had weinig ervaring met hoger onderwijs, waardoor de stap naar inschrijving en studiekeuze ingewikkeld maakte.
Financiële moeilijkheden vormden een extra hindernis en als oudste van zes kinderen droeg ik al veel verantwoordelijkheden binnen mijn gezin. Mijn netwerk steunde het idee van verder studeren absoluut niet en moedigde het werkende leven aan: het ‘'echte’ volwassen leven. Ik stond voor één van de moeilijkste beslissingen in mijn leven, waarbij ik gevangen zat tussen wat het beste was voor mezelf en mijn toekomst, en mijn morele verantwoordelijkheden tegenover mijn gezin. Ik wilde hen zeker niet achterlaten in financiële en emotionele onzekerheid.
Na veel wikken en wegen besloot ik uiteindelijk om verder te studeren. Tijdens mijn studie verdween het dilemma niet en botste ik voortdurend op nieuwe uitdagingen. Zo moest ik een balans vinden tussen studeren en zorgen voor mijn broers, zussen en ouders. Daarnaast moest ik ook tijd vinden om te werken, zodat ik mijn studiekosten en vervoer naar school kon betalen. Veel tijd voor het 'echte studentenleven' had ik niet. Er waren momenten waarop ik me heel eenzaam voelde.”
Onderwijs kan armoede niet oplossen, maar kan wel het verschil maken. Een diploma is immers de beste garantie op werk en een stabiel inkomen.
Geef als hoge school en universiteit extra aandacht aan studenten uit kwetsbare groepen. Informeer beter over studiebeurzen.
